Zastęp Saperki

 

Zastęp SAPERKI

 

 

Nazwa: SAPERKI

Drużyna: 139 Kołobrzeska Drużyna Harcerska „PARTYZANT”

Zastępowa: dh Joanna Celuch

Specyfikacja/metodyka: Zastęp żeński w pionie starszoharcerskim

Same o sobie:

Saperki – to dziewczyny, to my.
Odważne, silne, gotowe na wszystko.
Sama nazwa mówi, że związane jesteśmy z ciężką pracą w ziemi.
Specjalność – OKOPY

W zastępie jest nas siedem:

Ada – potrafi zarazić swoim śmiechem każdego
Klaudia – najlepsza musztra to ta w jej wykonaniu
Ania – ruda, kochana, zawsze z gitarą w ręku
Paulina – spokojna, w każdej sytuacji można liczyć na jej pomoc
Asia – zastępowa, której włosy same zmieniają kolor jak jest zła
Kinga – szalona blondynka z ogromną cierpliwością, proporcowa

Każda z nas jest inna, lecz jedno nas łączy – uwielbiamy czekoladę. To dzięki niej zawsze na zbiórkach mamy uśmiech na twarzy i energię, która pozwala nam przenosić góry.

 

MARZEC

W miesiącu marcu zadaniem było wykonanie proporca zastępu oraz tablicy ze „świętami zastępu” ustalonymi wspólnie przez wszystkich jego członków.

 

KWIECIEŃ

 

Kwietniowe zadanie rozpoczęło mały cykl „wczoraj-dziś-jutro”. Misją zastępów było przeprowadzenie kilku wywiadów z osobami pamiętającymi harcerstwo sprzed 15, 30 czy nawet 40 lat temu.

 

Zastęp „Saperki” zdecydował się na zrobienie wywiadu z Panią Agnieszką Bieniak, nauczycielką religii w Gimnazjum nr 3, panem Stanisławem sprzedawcą pysznych jabłek przy fontannie, który przez wiele lat działał w harcerstwie, oraz z dawną harcerką i mamą jednej z dziewczyn naszego zastępu panią Anetą Celuch. Każdej z tych osób zadaliśmy takie pytania:

1. Jaka była idea ZHP w latach po II Wojnie Światowej ?

2. Czy harcerstwo kształtowało osobowość młodych ludzi?

3. Czy harcerstwo powinno wrócić do szkół?

4. Czym harcerstwo różni się w dzisiejszych czasach?

5. Czego harcerstwo uczyło kiedyś, a czego uczy dziś?

Dostaliśmy wiele ciekawych odpowiedzi, które znajdują się poniżej.

 

Pani Agnieszka Bieniak:

Idea ZHP w latach po II Wojnie Światowej na pewno związana była z ideałami tych, którzy je zbudowali. Niestety również ZHP istniało w realiach państwa socjalistycznego. Było więc wykorzystywane, przynajmniej były takie próby do szerzenia postaw „socjalistycznie poprawnych” , brało np. udział w niecodziennych czynach społecznych, wartach przy pomnikach żołnierzy radzieckich naszych „wyzwolicieli”. ZHP kształtowało osobowość młodych ludzi. Uczyło wytrwałości, wspólnego działania, odpowiedzialności za siebie i innych. Uważam, że harcerstwo mogłoby wrócić do szkół. Jeśli znaleźliby się ludzie, którzy z pasją by się tym zajęli, byłoby to dla wszystkich wzbogacające. Współczesna młodzież mniej wie o harcerstwie, o tym czym się zajmuje. Szkoda. Poza tym myślę, że jest ogromne podobieństwo z dawnymi latami w dobrym kształtowaniu osobowości młodych. Wydaje mi się, że współczesne harcerstwo jest o wiele mniej „polityczne” niż to po II Wojnie Światowej. Uczy nadal patriotyzmu.

 

 

Pan Aneta Celuch:

Harcerstwo w dawnych latach bardzo pomagało w obronie ojczyzny wstępując do Legionów. Dążyli oni do odzyskania niepodległości. Byli wychowani na wartościowych obywateli Polski, służyli Bogu, Ojczyźnie i bliźnim. Harcerstwo to zbiór zasad i wartości ponadczasowych i myślę, że pozostały do dziś niezmienione. Kształtują one u młodych osób przede wszystkim charakter i osobowość, kreują rozwój intelektualny i fizyczny z innymi ludźmi, bez względu na ich narodowość i wyznanie. Uczą samodzielności, posłuszeństwa, pracy w grupie, idealizowania siebie, aby poradzić sobie w dorosłym życiu. Uważam, że harcerstwo powinno być dobrowolnym wyborem, nie z przymusu. Nie wszyscy mogą być harcerzami. Do tego potrzebna jest silna wola, dużo chęci i motywacji. Nie powinno wrócić do szkół, ponieważ ani nauczyciele, ani uczniowie nie mogą być do tego zmuszani.

 

MAJ

Zadanie na maj polegało na nawiązaniu kontaktu z nową drużyną/zastępem. Zastępy miały wymienić się wiedzą nt. zwyczajów panujących w naszych rodzimych drużynach i spytać o zwyczaje w innych regionach kraju.

Zastęp „Saperki” napisał do 61 DSH „Bammadeo” Chmielnik z Hufca Ziemi Rzeszowskiej.

CZERWIEC

W czerwcu głównym zadaniem było skupienie się na rocznicy przypadającej na dzień 1 sierpnia, zaś zadanie „JUTRO” polegało na przygotowaniu świecznika zastępu.

 

1 sierpnia to rocznica Powstania Warszawskiego. Jest to wydarzenie historyczne, upamiętniające śmierć poległych powstańców i wielu cywili (w tym młodych osób), którzy podjęli walkę z wrogiem chociaż byli na straconej pozycji. Walczyli o niepodległość Warszawy, o wolność. Jest dla nas ważne, ponieważ pomimo gorszej amunicji, wielu przegranych wcześniej walkach Polacy nigdy się nie poddawali.

Harcerze mogliby przeprowadzić wywiady z historykami lub kombatantami, poświęcić mszę w intencji poległych osób, zachęcić ludzi do odwiedzenia Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie, zorganizować apel dotyczący owego wydarzenia, obejrzeć pamiątkowe zdjęcia i filmy, złożyć kwiaty lub zapalić znicze przy pamiątkowych tabliczkach.

WRZESIEŃ

 

Zadaniem na wrzesień było na jednej ze zbiórek zaplanować przedsięwzięcie, które zrealizujecie w piątek, 7 października 2011 roku. Od 1999 roku każdy pierwszy piątek października to ŚWIATOWY DZIEŃ UŚMIECHU. Tak tak, myślę, że jesteśmy organizacją która ma przede wszystkim wychowywać, ale nasz znak rozpoznawczy to zadowolone buzie harcerzy. Czyż nie prawda? Zróbmy coś, aby rozsiewać uśmiech. Często nie trzeba robić dużych spektakularnych akcji, czasem lepiej skupić się na swojej małej lokalnej społeczności – klasie, szkole, osiedlu, dzielnicy 🙂

 

1. Przychodzimy przebrani za postacie z bajek na oddział dziecięcy w Kołobrzegu.
2. Zwołujemy wszystkie dzieci na świetlicę.
3. Wykonujemy bajkowe przedstawienie.
4. Zapraszamy dzieci do wspólnej zabawy ( pląsy ).
5. Śpiewamy znane piosenki przy akompaniamencie gitary.
6. Rozwiązujemy z dziećmi quizy, zagadki itp.
7. Rozdajemy „uśmiechy” każdej osobie z oddziału.